O 1 Ağustos Bu yıl ülkede ilk kez Ulusal At Terapisi Günü. Arjantin’de onlarca yıllık geçmişi olan bu faaliyeti görünür kılmak ve sahiplenmek için yıllardır mücadele veren aileler ve sağlık personeli için bir kazanım.
Atlarla tedavi edici bir alternatif, hem engelliler için hem de günlük yaşamını zorlaştıran her türlü sağlık durumundan geçenler için farklı bir araç. Depresyon, bağımlılık veya travma sonrası stres gibi ruh sağlığıyla ilgili tanıları olan hastalara yönelik artan talep.
Alınan verilere göre Arjantin At Terapisi Ağı (RAE) Bu yöntem 40 yıldır kullanılıyor ve şu anda bazı Farklı illere dağılmış 250 merkez. RAE, il bölgelerini belirleyen emsalleri temel alan bir ulusal yasa üzerinde yoğun bir şekilde çalışıyor.
Yasaları olan ancak her durumda düzenlenmeyen dokuz yargı bölgesi vardır. Örneğin Misiones, ülkede 2019’dan bu yana at terapisi yasasını onaylayan ve düzenleyen ikinci eyalettir.
Yasal bir çerçeveye sahip olmanın ve RAE’nin aktif bir üyesi olmanın yanı sıra, Görevler Ülkede kendine has özelliklere sahip bir kuruluş var: At Terapisi Modeli Binicilik Merkezi. Garupá belediyesine ait Santa Inés bölgesindeki 105 No’lu Ulusal Yol’un 2 ve ½ kilometresinde yer almaktadır.
Burada farklı tanılara sahip 22 hastaya yardım ediliyor ve at terapisi için özel olarak eğitilmiş yedi at bulunuyor.
Diyalogda şöyle konuştu: “Ülkede devlete bağlı ve tamamen özgür başka bir merkez yok; 2019 yılında yasanın çıkmasıyla durum böyle. Burası sadece at terapisi için hazırlanmış bir merkez.” Télam-Confiar ile birlikte psikolog ve sağlık ekibi koordinatörü Rita Filich.
Şöyle devam etti: “Genelde at terapi merkezleri ya binicilik alanında ya da uygun yerlerde çalışıyor. Öte yandan merkezimiz, pisti, rampası, tüm mülkü bu aktiviteyi gerçekleştirmek için hazırlanıyor.”
Filich, merkezde “her türlü engellilikle, herhangi bir koşullanmayla, hatta yaşla değil, aynı zamanda anksiyete, travma sonrası stres, depresyon, bağımlılıklar ve hatta kanser hastaları gibi diğer zihinsel sağlık sorunlarıyla da çalıştıklarını” anlattı. .
Uzmana göre “at terapisi son derece geniş bir alana sahip bir tedavidir; tek gerekli olan, fiziksel uygunluk belgesine ve tıbbi reçeteye sahip olmanızdır.”
Model binicilik merkezinden hitap eden kadrolarla ilgili olarak, motor veya görme engelli veya beyin felci, Down sendromu ve olgunlaşma geriliği olan hastalarla çalıştıklarını açıkladı.
“Şu anda 3 yaş ve üzeri hastalarımız var, en büyük hastamız ise 13 yaşında. Fiziksel hastalık tanısı almış 35 yaşında bir kız çocuğumuz da merkeze girecek. Ancak yaş aralığı talep meselesinden dolayı; Genellikle çocuklar için bizden daha fazlasını istiyorlar ama yaşlılarla çalışmak üzere kurguladığımız bir projemiz var” dedi Filich.
Psikolog, her vakada rehabilitasyon için gereken süreyle ilgili olarak şuna dikkat çekti: “Engelli hastalarda, genellikle kronik olduklarından, bir süre sınırlaması yoktur, yapılan, hedeflerin değiştirilmesidir. Örneğin, engelli bir hastada, Otizmde belki ilk başta sosyal beceriler üzerinde daha fazla çalışacağız ve bunu içselleştirmeye başladığımızda değişip duyu bütünleme üzerinde çalışacağız. Bu büyük ölçüde hastaya bağlı olacak.”
Bu anlamda atlarla olan bu etkileşimin veya sosyalleşmenin nasıl olduğuna ilişkin koordinatör şu yanıtı verdi: “Genellikle at terapisi için herhangi bir atın veya kurtarılan atın yararlı olduğuna inanılır ve gerçekte At terapisi için atın çok iyi eğitilmiş olması gerekir“.
Ve şunları ekledi: “At terapisinde, örneğin hipoterapi nedir, at üzerinde herhangi bir hareket yapmayan ve hatta çoğu zaman tek başına ata binemeyen hastalardır, yani bir profesyonelin onunla ata binmesi gerekir çünkü ata binemezler. At üzerinde tek başına tutulabilmesi için atın tüm bunlara ve seansta kullanılan tüm unsurlara hazırlıklı olması gerekir.”
Görev, sağlık alanı, eğitim alanı ve binicilik alanı bulunan disiplinler arası bir ekip tarafından yürütülmektedir.
“Binicilik alanı tam olarak atın evcilleştirilmesinden ve eğitilmesinden sorumlu olacak alan. Örneğin, bir hasta için çok aktif bir ata ihtiyacımız olabilir ve başka bir hasta için daha sakin, daha sakin, daha sakin bir ata ihtiyacımız olabilir. Bu, o hastayla ilgili hedefimize bağlı olacak” dedi.
Jere ve Greyfurt, çelikten bir bağ
Yeremya Vera 8 yaşında ve son beş yıldır Centro Hípico Modelo de Garupá’da at terapisi tedavisi görüyor. Prematüre doğdu ve bunun sonucunda alt ekstremitelerde kas zayıflığı anlamına gelen iki taraflı paraparezi hastası oldu ve aynı zamanda Otizm Spektrum Bozuklukları (ASD) tanısı da konuldu.
Jere bir müttefik olan Greyfurt’ta bulundu. Atınız çevreyle sosyalleşmek için bir bağlantıyı ve aracı temsil eder. “Her seansta bana farklı bir çocuk veriyorlarbaşka bir şekilde bağlantı kuran bir çocuk” dedi kendi adına Silvina Adorno (41), anne, Telam-Trust’a.
Ve şöyle devam etti: “Şu anda koşmuyor, örneğin sorunu nörolojik ve motor düzeyde etkilenmiş. Yüksek risk altında erken doğmuştu, 32 haftalık doğdu ve 1 kilo ağırlığındaydı, tüm bu etkiler. Biz Terapide bu sorunla başladı ve ilk uyarıcısı, gelişimde tehlikeye giren diğer sorunları görmeye başladı, bu yüzden nöroloğa gittik, o da bir psikolog ve bir eğitim psikoloğuyla birlikte ona otizm spektrumunda teşhis koydu.”
Şu anda paralel olarak iki tedavisi var ama aynı ekiple bir araya geliyorlar. Vera Adorno ailesi Posadas’lı ve her Çarşamba Jere ile Pomelo arasındaki kaçınılmaz randevu için evlerinden komşu belediyeye gidiyorlar.
“Jeremias, otistik bir insanın tipik özelliği olan, gözlerinin içine bakmayan bir çocuktu. Bugün iletişim kurabiliyor, ona ne sorarsanız tutarlı bir şekilde yanıtlayabiliyor, bu yüzden at terapisinden kurtardığım şey bağlanma sorunudur. O onu çevreleyen bağlamla bağlantı kurabilir” diye gururla anlattı.
Ve sözlerini şöyle tamamladı: “Jere keyiften, zevkten gelişiyor. Onun için son derece önemli bir öğrenimi var; her alanda çalışıyor. Profesyonel ekip onunla sıfırdan veya onunla birlikte at üzerinde çalışıyor; koordinasyon, dikkat, duruş sorunları, motor sorunlar”.
