18 yaşındaki Arjantinli Gerónimo Bukosky, Birleşmiş Milletler Konferansı’nın bir sonraki Gençlik Forumu’nda konuşmak üzere Latin Amerika temsilcilerinden biri olarak seçildi. gençleri ilgilendiren konular yeni nesilleri de “geleceğimizi değiştirmek için harekete geçmeye” davet etti.
195 ülkeden 250 başvuru arasından Gerónimo seçildi Abu Dabi’de düzenlenecek Birleşmiş Milletler Ticaret ve Kalkınma Konferansı’na (Unctad) katılmak üzere 16-20 Ekim.
Buenos Aires eyaletinin güneyinde yer alan Villarino kasabasının beş binden az nüfusu Hilario Ascasubi kasabasında doğan Gerónimo, gençlerin eğitime ve ilk işe erişim sorunları hakkında konuşmak istiyor. engellilerin hepsi.
Télam ile diyalog halinde olan genç Universidad Arjantin de la Empresa (UADE) Hükümet ve Uluslararası İlişkiler bölümü öğrencisi Çocukluğundan beri değerini takdir edebildiğini ifade etti. Bir tür engeli olan kişilerin günlük hayatta karşılaştıkları zorluklar onu bu konuya dahil olmaya ve bu konu üzerinde çalışmaya yöneltti.
Gerónimo, hakları ve kalkınmayı destekleyen kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Fundación Comparlante’nin bir parçasıdır. engelliler için eşitlik koşulları.
“Kuruluşla birlikte Unctad’a katılma fırsatının açılacağını gördük ve çalışmaya başladık. Genç bir temsilci olarak, forumda Arjantin ve Latin Amerika’yı temsil etme olanağına sahip olmak için bu çerçevede yarışmaya karar verdim.” söz konusu.
Forum katılımcıları olacak 18 ila 30 yaş arası gençler Oturumlara, yaratıcı atölye çalışmalarına katılabilecek, projeler sunabilecek ve diğer konuların yanı sıra teknolojik yenilikleri, endüstrilerin dönüşümünü, geleceğe yönelik eğitimi tartışabilecekler.
“Getirmek istediğim gerçeklerden biri şu: Okul çağındaki engelli çocukların ve gençlerin yalnızca %20’si eğitime erişebiliyor“, ileri düzey Gerónimo, aynı zamanda gençlerin ilk işlerine girerken karşılaştıkları sorunlar hakkında da konuşmayı umuyor.
“Bu da var olan ikilemlerden bir diğeri. Kendimi kabul ediyorum ve iş aramak istiyorum ve kendimi birçok engelle karşı karşıya buluyorum. Engelli bir kişi aynı şeye erişim konusunda daha da fazla engelle karşılaşıyor” dedi.
Gerónimo, lisedeyken Ortaöğretim Öğrencileri Federasyonu’nun (FES) bir parçasıydı ve burada ilk kez okullarda “bizimle engellilik hakkında hiç konuşmadıklarını” belirtti.
Konuya olan ilgisi tekerlekli sandalye kullanan bir arkadaşının babasıyla vakit geçirmesinden kaynaklandı. ve “tatile gitmek, yemeğe gitmek veya herhangi bir şey yapmak istediğimizde, her zaman bizi bunu yapmaktan alıkoyan bir şey oluyordu.”
“Restoranlarda merdiven vardı, plajlarda rampa yoktu. Çok küçük yaştan itibaren onun sayesinde bu gerçekleri fark edebildim, ailemde bunları yaşamadık ama yakınınızdan birinin farkına varması, “dedi.
Gerónimo, soruna katılmadığını ifade ederken şunu açıkladı: “Okulların bizimle engellilik konusunu konuşması, kendimize nasıl hitap etmemiz gerektiğini, kendimizi doğru ifade etmemizi öğretmesi gerekiyor.”
“İçinde bulunduğum vakıf kurulduğunda öğrendim ki kitapların yalnızca %10’una erişilebiliyor. Yeterli materyal olmadığı için kör veya görme engelliler eğitime erişemiyor” dedi.
Erişilebilirlik eksikliği nedeniyle katıldığı vakfın, insanların sesli kitap kaydedip başkalarının da dinleyebileceği bir sesli kütüphane programı oluşturduğunu da sözlerine ekledi.
“İlk zorluklardan biri okullaşma. Engelli çocuklar eğitime erişemiyor. Okulumda merdivenler vardı, dolayısıyla hareket engelli bir kişi erişemiyor. Çocukların erişebilmesi için altyapı ve malzeme eksikliği çok fazla. Farkındalık eksikliği var, farkındalık çok fazla” diye haykırdı.
Bu anlamda genç adam, okullara erişimi garanti etmeyerek “temel bir hakkı inkar ettiğimizi” ve “engelli gençlerin okula gidebilmesinin üzerinde çalışılan çok büyük bir zorluk olduğunu, ancak hala bir sorun olduğunu” garanti etti. gidilecek uzun bir yol var.”
İlk işe erişimle ilgili olarak Gerónimo, engelli kişilere yönelik iş kotası konusunda oldukça endişeliydi çünkü “şirketler bunu taban olarak değil tavan olarak alıyor.”
Öğrenciye göre, başka bir büyük sorun bir tür engeli olan insanların karşılaştığı şey şudur onlara “küçük görevler” veriliyor ve “yetenekleri yokmuş gibi onları süpürmeye gönderiyorlar.”
“Başkalarının yapamadığı pek çok şeyi benim yapabildiğimi görmek beni gerçekten üzüyor. Onların yapabilecekleri liste, engeli olmayan bir kişinin yapabileceklerinin yanında çok azalıyor” dedi.
Ayrıca sadece okulların değil, genel olarak şehirlerin de mevcut olan erişilebilirlik eksikliğinden duyduğu memnuniyetsizliği dile getirdi.
“Sadece Latin Amerika değil, tüm birinci dünya ülkeleri aynı gerçeklerle karşı karşıyadır. Ben bu bölgeye odaklanıyorum çünkü genç bir Latin Amerikalıyım” diye ekledi.
Gerónimo’ya göre, bir öğretmenin katılmakta ısrar etmesi üzerine okula çok genç yaşta Birleşmiş Milletler’in simülasyon modelleriyle başladı ve buna teşekkür etti çünkü “bu her zaman oyun modunda yaptığım bir şeydi ve şimdi de bunu yapacağım” ciddiyetle yapmak”.
Gençlik Forumunda konuşma hakkında, İlk başta “şokta” olduğunu ancak tutkulu olduğu ve değiştirmeye çalıştığı bir konu hakkında konuşma fırsatına sahip olmanın kendisini heyecanlandırdığını belirtti.
“Gençler olarak bu işin içine girmeliyiz. Bizim yapabildiğimiz ama diğer insanların yapamadığı şeyler var ve artık kendimize hangi dünyada yaşadığımızı sormanın zamanı geldi. İçinde bulunduğumuz eşitsiz dünya bizi gerçekten rahatsız ediyorsa, hadi harekete geçelim. birlikte hareket ediyoruz çünkü işler içeriden değişiyor” diye tamamladı.
