ESI eğitmeni ve sosyal psikolog, bir trans kız veya erkeğin görünürlüğünün “okulu zorladığını” çünkü “onları kendilerini kontrol etmeye davet ettiğini” açıkladı. liliana maltzDSÖ bu hafta ülkenin farklı yerlerinden öğretmenlere bir konuşma yaptı ve araçlar sağladı Çeşitliliği başlangıç seviyesinden ele almak için.
Maltz, Télam’a şunları dikte ettikten sonra, “Bir trans erkek, kız veya ergen bir okulda göründüğünde bu bir devrimdir çünkü bu, ikili bir düşünceye dayalı olarak inşa edilmiş ve organize edilmiş bir kurum olarak okula meydan okumaktadır.” sanal konuşma “Okullarda toplumsal cinsiyet çeşitliliğini barındırmak. Gerginlikler ve zorluklar”Ulusal Pedagoji Üniversitesi (Unipe) 2023 sanal haftası çerçevesinde.
Görünürlük “okulun yarasına parmak basıyor”, çünkü diğer konuların yanı sıra “bizi okulun nasıl organize edildiğini, banyoları, listeleri, beden eğitimi derslerini yeniden düşünmeye davet ediyor” diye ekledi.
“Kız çocukları, erkek çocukları, çocukları beşikten itibaren hukuk öznesi olarak tanımak esastır”liliana maltz
Lisanslı uzman, “Farklı düzeylerde, bir öğretmenin listeyi almayı bitirip ‘herkes onu listede göründüğü gibi mi aramamı istiyor yoksa birinin buna ihtiyacı var mı, istiyor veya farklı bir şekilde mi adlandırılıyor? Bu uzun zaman önce düşünülemezdi’ diye sordu. ESI uygulamasında okullara eşlik eden Buenos Aires Üniversitesi’nden (UBA) Eğitim Bilimleri alanında.
Bahçede cinsiyet kimliğinin tanınması üzerine kitapların da yazarı olan öğretmen “Kapsamlı Cinsel Eğitim. Şefkat için bir fırsat” ve “Şefkat dalgalanmaları. Başlangıç seviyesinde ESI” (her ikisi de ed. Novedades Educativas’tan), “çocuklukta bir kızın erkek gibi hissedebileceğini veya bir erkeğin kız gibi hissedebileceğini düşünmek zor, (…) ve bir geçişin bir fikir var. cinsiyet ya da heteronormatiften çıkmak ergenlikten çıkıyor ama translar çocukluklarından bahsettiklerinde çok erken yaşlardan itibaren cinsel organları ne olursa olsun kendilerini erkek ya da kadın hissetmeye başladıklarını hatırlıyorlar.”
Bunun başladığı bir yaş yok, bu bir tercih değil ve kız çocukları, erkek çocukları, çocukları beşikten itibaren hukuk öznesi olarak tanımak esastır” dedi.
Ardından, “trans çocukluk var, bu bir heves değil ve bunun ESI’nin okulda veya bahçede çalıştırılıp çalıştırılmamasıyla hiçbir ilgisi olmadığını” yeniden teyit etti.
Bahçenin yaptığı şeyin “arzuyu yerine getirmek ve kız ve erkek çocuklara yer açmak” olduğunu açıkladı. kendilerini özgürce ifade etmekancak arzuyu öğretmenin yaratması ya da kendilerini şu ya da bu cinsiyetle özdeşleştirmeleri değildir”.
Bahçenin yaptığı şey, “arzuları karşılamak ve kızların ve erkeklerin kendilerini özgürce ifade etmelerine izin vermektir.liliana vals
Bu noktada sınıfta 4 yaşında yaşadığı bir olayı şu şekilde paylaşmıştır: “Bahçeye gelen ve hemen feminen kıyafetler giyen, kendini kız kılığına sokan, saçlarını takan, çok feminen bir şekilde dans eden bir erkek çocuğu ve sözleriyle şöyle demişti: -Bahçede mutluyum çünkü nasıl olmak istersem öyleyim’ çünkü ailesinin onu göreceğini biliyordu Orada onlara nasıl eşlik edeceğiz diye çalışıyoruz ki bu süreçte kızlarına eşlik etmeyi düşünmeye başlasınlar.”
Ancak yazar, erkek ve kız çocuklarının “esnek” ve “birbirleriyle özdeşleştiğini” açıklayarak, “dikkatli olunması gerektiğinin” altını çizdi.ikili bir dogmadan çıkmak ve bir çocuk bir süre bizim feminen saydığımız kıyafetlerle giyinirse zaten bir trans çocuğun huzurundayız ya da tam tersi diye düşünerek bir başkasına girer.”
“Kahramanların olduğu yerde kalmamak okulun temel görevidir, çünkü ailenin barındırabileceği yer her yaşta esastır. Ve bir genç için de.”
Bu anlamda okulun, “her şeye gücü yetme durumuna düşmeden, ailelerin dışarıdan yardım bile isteyebilecekleri alanlar yaratıp, anlamasalar bile patolojiden arındırma ve refakat etme konusunda çalışabilecekleri” stratejiler üretebileceğini anlattı. .
Bu, çok fazla anlamasalar bile onlara ‘Aramanızda, pekiştirmeniz ve arzunuza yer vermeniz gerekenlerde size eşlik ediyorum’ demekle ilgili” dedi.
Uzman, çeşitliliğe eşlik etmenin ve saygı duymanın sadece bilmek ve yasal çerçeveyi aklınızda bulundurun (Cinsel Kimlik Yasası; Kapsamlı Cinsel Eğitim Yasası; Erkeklerin, Kızların ve Ergenlerin Kapsamlı Korunmasına İlişkin Ulusal Yasa) değil, aynı zamanda “kurumsal bir projeden düşünmek ve birçok öğretmenin direnişini barındırmak, çünkü sadece değil” bazı aileler”.
“Bir ağda çalışmak gereklidir”ailelere ve öğretim ekiplerine atıfta bulunarak vurguladı.
Pek çok aile eşlik edip bahçeyle bir ağ kursa da, “Odanın adının neden Rosa olduğunu veya kızsa neden erkek bezi koyduklarını soran çok kızan başka aileler de var.”
Ancak öfkenin arkasında, “Yüzyıllardır süregelen klişeleşmiş ataerkil düzene ek olarak, bazen öğrendiklerinden kaçtıkları ve kızlarının, oğullarının veya kızlarının ayrımcılığa uğramasından korktukları için ıstırap da vardır” diye açıkladılar.
Okulda cinsiyet ve toplumsal cinsiyet çeşitliliğini barındırmaya yönelik okul stratejileri arasında öğretmen, sınıfta kullanılan materyallerden ve dilden kurumsal organizasyona kadar yeniden düşünmenin önemini vurguladı, ancak bunun “bir süreç” olduğunu vurguladı. faaliyet gösterdiği topluluğa bağlı olarak farklı şekillerde.
“Yıllar önce bahçelerde, aile çalışırken, çeşitli modellerle çalışacakları düşünülemezdi ve bugün hepsi değil, birçok bahçede dolaşıyor, iki anne, iki baba, yalnız anne, baba aileleri var. yalnız”, yazara değer verdi.
Ayrıca sanat yapıtları, öyküler ve resimlerle çalıştıklarında ten rengi ve bedenleri gibi her anlamda çeşitlilik göstermelerinin önemli olduğunu söyledi.
Aynı şekilde, dil sorunuyla ilgili olarak da şunları değerlendirmiştir: “‘E’ ile konuşmadan kapsayıcı bir şekilde konuşmak, ‘insanlar’, ‘çocukluklar’, ailelerin birleşmesi hakkında konuşmak, ‘kırmızı odadan erkekler’, ‘çocuk bayramı’ hakkında konuşmak mümkün.”
Bu konuları gözden geçirmek “kendi derisini gözden geçirmek gibidir, ancak günümüzde özellikle ‘Ben kadın veya erkek olarak tanımlamıyorum’ diyen ergenler varken gerekli olan bir süreçtir. Onları dışarıda bırakamayız. doğru, görünmez kılıyor” diye bitirdi.
