58 yıl önce Karayip Denizi’nde kaybolan ve içinde 68 kişinin bulunduğu Arjantin Hava Kuvvetleri’ne ait TC-48 uçağının hikâyesi, en büyük adamın gizli planını ortaya çıkaran tanıklıklar ve yayınlanmamış belgelerle yürütülen soruşturmayla bir yazar tarafından ele alındı. Arjantin askeri havacılığındaki trajedi.
“TC-48” kitabı: Harbiyelilerin son yolculuğu“Arjantin’in kader yolculuğu sırasındaki siyasi bağlamını ve mezun olan öğrenciler için seçilen varış noktası için uçağın kalkmasından önceki günleri gözden geçiriyor ve mürettebat tarafından uçarken yapılan “acil durum çağrısı” sonrasında meydana gelen olayları ortaya koyuyor. 3 Kasım 1965 sabahı Karayip Denizi’nde bir fırtınanın ortasında
Onun yazar dır-dir Guillermo Alonso SarquizHava Kuvvetleri’nden emekli komodor, eski komando ve paraşütçü ve Galiçya’da yaşayan ve 1000’den fazla asker almış olan Havacılık ve Uzay Sistemleri mezunu. Panama, Kosta Rika, Córdoba, Buenos Aires ve Rosario’ya seyahat etmenin yanı sıra dosyaları incelemek, yüzlerce tanıklık toplamak için dört yıl işin gelişimi sırasında.
“Soruşturmaya başladığınızda nihai sonucun ne olacağını, ne kadar ileri gideceğini bilmiyorsunuz, yaşananları açıklığa kavuşturabilmek için devam etmem gerektiğini hissettim ve aydınlatıcı gerçekler ortaya çıkınca bunları yazdım. . Her zaman gerçek, acıtsa bile.”
Bu adam için 35 yılı aşkın süredir kuruma ait olmak ve “teknik kapasiteye” sahip olmak, araştırmasında “katma değer” oldu.
TC-48’e ne oldu? Teknik arızaları biliyor muydunuz? Patlayıp denize mi düştü? Harbiyeliler köpekbalıkları tarafından mı yenildi? Karaya düştükten sonra içindekiler mi öldü? Soruşturma neden kapatıldı da ailelerin sesi çıkmadı? Üçüncü bir arama yapıldı mı ve gizlendi mi? Tüm bu sorular onun için tetikleyiciydi. metodik araştırma ve yayımlanmamış belge ve dosyalarla eserin 770 sayfasına yansıtılmıştır.
TC-48 hala Arjantin askeri havacılığının en büyük trajedisi ve biri dünya havacılığının en büyük gizemleri.
“Kaybolması, kendi özelliği gereği sona ermeyen, yakınlarına sevdiklerinin akıbetinin ne olduğu konusunda asıl cevabı vermeyen trajediye kalıcı bir karakter kazandırıyor. Kaza olduğunda cevap verilmedi, basitçe “uçak düştüğü için düştü‘, verilen basitleştirilmiş cevaptı” diye açıkladı.
TC-48’in kaybolduğunu öğrenip bir hafta aradıktan sonra, askeri yetkililer uçağın varış noktasına dair hiçbir kanıt bulamadıve denize düştüğü sonucuna vardılar. Dava, bugüne kadar devam eden bir gizemi açarak kapatıldı.
Akrabalar resmi sonuçları asla kabul etmedi ve kendi arayışlarına başladılar. Kitapta, aileler Aşağılayıcı bir şekilde “Las Locas del TC-48” olarak anılmaya gelen, çoğu eş veya kız olan öğrencilerden, merkezi bir yer işgal eder.
“Arjantin’de hakların olmadığı siyasi bir dönemde onu aramaya gitmek zorunda kaldılar, sıkıntıların üstesinden gelmek zorunda kaldılar. İlk başta yetkililer dostça tavırlarını korudular ama zamanla tedavi gittikçe zorlaştı, yani neden kötü muameleye maruz kaldı ve Arjantin hükümeti, ülkedeki medya aracılığıyla ve Kosta Rika’da yetkililerin önünde yönetimle tüm desteğin kaldırılması için doğrudan harekete geçti” dedi.
Bu destek eksikliğinden sonra “planlı ve uygulanan bir susturma vardı, bunu daha sonra gerçekler örtbas edildi, sistematik bir şeydi” diye ekledi.
“Uçağın denize düştüğü söylendi, ancak daha sonra bunun doğru olmadığı doğrulandı. Uçak ilk acil durumdan kurtuldu Ve anakaraya ulaştı içinde Panama’da kaybolmasına yol açan rota değişikliği, Alonso Sarquiz, “bundan hiç bahsedilmedi” dedi. Soruşturmanın en açıklayıcı detayı.
Şu ana kadar sadece kendilerini tanıttılar. iki resmi rapor içinde onlar Uçağın denize düştüğüne dair güvence verdi, ancak bu arama çalışmasından emekli komodor bir asla bildirilmeyen üçüncü gizli soruşturma.
Bu üçüncü soruşturmaüç yıla yayılan (1968-1971)TC-48’in anakaraya ulaştığını ve denizde bulunan elementlerin Karayip Denizi’ne dökülen birçok nehirden bazıları tarafından boşaltıldığını belirledi.
“Böyle bir ihmalin farkına varmak bir skandal olurdu, yıl 1971’di, o dönemde askeri süreç ızdırap içindeydi ve bu nedenle soruşturmada daha fazla ilerleme kaydedilemedi.”
Trajedinin her anını yeniden inşa eden ayrıntılarla dolu, kitap sadece kaza hakkındaki gerçeği sağlamaya çalışmıyor ve dokümantasyon yoluyla arama, dosyaların ve teknik raporların gizliliğinin kaldırılması, aynı zamanda kahramanların duygularını kurtarır Harbiyeliler tarafından o gezide ailelerine yazılan mektuplar ve kişisel notlar aracılığıyla.
hakkında sorulduğunda ihmal varsa, Araştırmacı şunları söyledi: “Uçuşun bu koşullarda gerçekleştirilmesi kararında vardı. ve bu havai malzeme ile. Ama aynı zamanda resmi aramada deneyimsizlik vardı”.
bu mu “yıkımsal hata” Yolcularının ölümüne neden olan şey hemen gerçekleşmemişti, aksine uçak yarım saatten fazla uçmuş ve anakaraya ulaşmıştı.
Alonso Sarquiz, “Yine de resmi bir arama yeniden başlatılmadı. Bu nedenle bilgi eksikliği nedeniyle deneyimsizlik yaşandı ve bu da kayıplara neden oluyor” dedi. yedi ay sonra, “bu ortadan kaybolmanın sürmesini etkiledi.”
tarafından yayınlanan kitap, Amazon yayıncısı ve olarak okunabilir e-kitap (Kindle versiyonu)gerçeğin bir kısmını askeri öğrencilerin ailelerine iade etmeyi, ancak aynı zamanda Arjantin tarihindeki diğer trajedilerin incelemelerini ele almak için bir tetikleyici olmayı hedefliyor.
“1965’te her şey askeri yargının yörüngesinde kaldı. Son dönemde Ara San Juan Denizaltısı olayında olduğu gibi kuruma dışarıdan bir müdahale olması, rapor istemesi çok zordu. Modern soruşturma. metodoloji Sadece teknik, insani, meteorolojik nedenlere gitmez, aynı zamanda kuruluşların kendilerini de analiz eder”, diye açıkladı yazar.
“Kuşkusuz, bir trajediyi açıklamanın ilk yolu, kuruluşların kendilerindeki başarısızlıkları gözden geçirmektir.“diye bitirdi.
