Conicet araştırmacıları Biyomedikal Araştırma Enstitüsü’nde (Inbiomed), glioblastoma (bir tür beyin tümörü) tarafından üretilen humanin adı verilen bir molekülün kemoterapinin etkilerini inhibe ettiğini ve kötü huylu hücrelerin çoğalmasını desteklediğini tespit etti ve hücresel düzeyde baskılanmasını veya azalmasını iyileştirdiğini gösterdi. tedaviye yanıt; Başlangıç aşamasında olmasına rağmen yeni bir tedavinin geliştirilmesi için başlangıç noktası olabilecek bir şey.
Cancers dergisinde yayınlanan çalışma, dünya çapında her yıl yüz bin yetişkinden beşini etkileyen ve henüz etkili bir tedavisi bulunamayan kansere tıbbi yaklaşımı iyileştirmeyi amaçlıyor.
Télam Marianela Candolfi’ye şöyle açıkladı: “Çalışmamız, glioblastoma hücrelerinin kemoterapiye yanıt olarak humanin adı verilen bir peptid (mitokondriden türetilmiş) ürettiğini gösteriyor. Bu peptid, glioblastoma hücrelerini kemoterapinin toksik etkisinden korur, yani onların kemorezistansını artırır.” UBA-Conicet ikili bağımlılık Tıp Fakültesi’nin bir enstitüsü olan Inbiomed’de araştırmacı.
Candolfi ayrıca humaninin “tümör hücrelerinin göçünü uyardığını (beyni istila etmek için gereklidir) ve kan damarlarını oluşturan hücreler üzerinde trofik bir etkiye sahip olduğunu, yani tümörün ‘beslenmesini’ iyileştirdiğini” belirtti.
Bu gözlemlerle karşı karşıya kalan Candolfi ve ekibi Bir böcek virüsünün genetiğini değiştirdiler (baculovirus) glioblastoma hücrelerinde humanini inhibe etmek için; Daha sonra farelerden alınan ve hasta biyopsilerinden elde edilen glioblastoma hücrelerini kullanarak in vitro prosedürler gerçekleştirdiler.
“Hem geliştirdiğimiz bu vektör hem de hümanin reseptör inhibitörü, glioblastoma hücrelerini kemoterapiye karşı daha duyarlı hale getirdi” dedi.
Ayrıca kamuya açık veritabanlarını (tümörlerin genetik bilgileri ve hastaların klinik verileriyle birlikte) kullanarak biyoinformatik çalışmalar yürüttüklerini, bu çalışmalarda hümanin reseptörünün yüksek ekspresyonunun glioblastoma hastalarında daha kötü prognoz ile ilişkili olduğunu gözlemlediklerini açıkladı.
Araştırmacı, “gözlemlerimiz doğrulanırsa humanin veya reseptörünün inhibisyonunun hastalarda kemoterapiye verilen yanıtı iyileştirebileceğini” belirtti.
Bu anlamda ilerlemek için “öncelikle, humanin veya reseptörünün blokajının, tümörlerin özelliklerini ve farklı kemoterapi stratejilerine ve ayrıca glioblastoma hayvan modellerinde radyoterapiye yanıtı değiştirip değiştirmediğini değerlendirmek gerektiğini” belirtti. klinik öncesi araştırma olarak bilinir.
“Bu adımda, hastalara uygulandığında güvenli olmaları gerektiğinden bu tedavilerin toksisitesini değerlendirmek önemli olacaktır. Eğer denemeler umduğumuz gibi çalışırsa, bir gen terapisi platformu veya ilaçlar geliştirebiliriz. Sistemli yönetim için 5-6 yıldan az olmayacak uzun bir süreç” diye konuştu.
Grup, bu araştırmayı gerçekleştirmek için farklı kamu kurumlarından ve özel vakıflardan fon istiyor.
Glioblastoma, beynin ve omuriliğin glial (destekleyici) dokusundan oluşan, hızla büyüyen bir tür merkezi sinir sistemi tümörüdür; ve normal hücrelerden çok farklı görünen hücrelere sahiptir.
Glioblastoma genellikle yetişkinlerde ortaya çıkar ve omurilikten çok beyni etkiler; Ayrıca derece IV astrositom, GBM, glioblastoma multiforme ve malign glioma olarak da adlandırılır.
Daha az yaygın olmakla birlikte çocukluk çağında da ortaya çıkabilir; Aslında, pediatrik popülasyonda kanserden ölümlerin önde gelen nedenidir çünkü lösemiler daha yaygın olmasına rağmen, diffüz glioma bu yaş grubu için pratik olarak yıkıcıdır.
Candolfi, “Glioblastomalı hastaların aldığı standart tedavi, tümörün cerrahi olarak çıkarılmasından (mümkün olduğunda, cerrahi olarak erişilemeyen bölgelere yerleşmiş tümörler vardır) ve ardından radyoterapi ve temozolomid ile kemoterapiden oluşur” diye açıkladı.
Araştırmacı, tedavinin bu tümörün özelliklerinin getirdiği çok sayıda sınırlamaya sahip olduğuna dikkat çekti.
“Öncelikle, bunlar çok yaygın ve istilacı tümörlerdir; ameliyatla yalnızca ana kitle çıkarılabilir ve beyinde derin istila yapan hücreler bırakılabilir; aslında nükslerin %90’ı, eksize edilen alanın 0,5 cm’lik bir marjında ortaya çıkar.” açıkladı.
“İkincisi, glioblastoma hücreleri özellikle radyoterapi ve kemoterapiye dirençlidir. Üçüncü nokta, tümörün beyindeki konumu, tümörün çok hassas beyin dokusuyla ve hematoensefalik (geçişini düzenleyen) bariyerle çevrelenmiş olması nedeniyle tedaviyi zorlaştırmasıdır. Moleküllerin kan dolaşımından beyin dokusuna geçmesi) kemoterapinin tümör bölgesine ulaşmasını zorlaştırır, kafatası kemiği ise radyoterapinin tümöre tam olarak ulaşmasını zorlaştırır.
Bu bağlamda ortalama sağkalım tanıdan itibaren 12 ay civarındadır.
“Bütün bu kısıtlamalar tıp ve bilim camiası tarafından kabul edilmesine rağmen neredeyse 20 yıldır bu hastaların tedavisinde önemli bir değişiklik olmadı” dedi.
Ve şu sonuca vardı: “Eğer hipotezimiz doğruysa, humanin veya reseptörünün inhibisyonu, terapötik yanıtı iyileştirmek için standart tedaviyle birleştirilebilir. Ayrıca bu stratejilerin, daha büyük terapötik etki yaratabilecek alternatif kemoterapi ilaçlarıyla kombinasyonunun değerlendirilmesine de odaklanıyoruz. bu tümörlerde temozolomidden daha iyidir.
Candolfi’ye ek olarak, Jorge Peña Agudelo (Conicet doktora üyesi), bu araştırma üzerinde Adriana Seilicovich (Inbiomed), Matias Pidre (La Plata Ulusal Üniversitesi) ve Guillermo Videla-Richardson (Fleni) ile işbirliği içinde çalıştı.
