Tekrar olmasın. Tekrar olmasın. Tekrar olmasın.
İki yıl sonra, başka bir derin Gonzaga vuruşu.
İki yıl sonra, başka bir umutsuz UCLA bakışı.
İki yıl sonra, başka bir hançer.
Bu olmaya devam edemez, değil mi? Gonzaga, bir NCAA turnuva oyununun son saniyelerinde UCLA’yı birdenbire bir hışırtıyla yenmeye devam edemez, değil mi?
Buna inan. Kabul et. Lanet olsun.
Perşembe günü T-Mobile Arena’da oynadıkları Sweet 16 karşılaşmasının bitimine altı saniye kala, Bruins ikinci yarıdaki çöküşten sonra bir puan öne geçmek için mücadele ettikten sonra, Gonzaga’dan Julian Strawther 10 metrelik bir jumper’a çarparak inanılmaz bir galibiyet aldı. , gürültülü bir kalabalığı boğun ve en acıklı anıları canlandırın.
Dans Eden Zaglar. Buruşuk Bruins. Sezon bitti. Nihai bir 79-76 mağlubiyet. Aynen böyle. Tıpkı o zamanki gibi.
İki yıl önce, ulusal yarı finallerde uzatmanın son saniyesinde, Zags’tan Jalen Suggs aynı şeyi yapmak için 40 fitlik bir vuruş yaptı ve bu ne kadar inanılmaz derecede tuhaf ve hayal edilemez görünüyor?
Her ne kadar iki yıl önce, UCLA büyük bir mazlumdu ve ürkütücü bir yenilgide bir şekilde ahlaki bir zafer elde etti.
Perşembe gecesi farklıydı. Bruins tercih edildi. Bruins devre arasında 13 sayılık bir üstünlük elde etmişti. Ve Bruins, son saniyelerde birinci sınıf öğrencisi Amari Bailey’nin üç sayılık atışıyla kısa bir süre liderliği ele geçirmiş olsa da, UCLA bu maçı mahvetti.
Uzun zamandır çok güçlü olan kavgaları aniden azaldı.
Pek çok sezon boyunca çok düzgün olan ekip çalışmaları aniden bozuldu.
Görünüşe göre Final Four’a giden bu kıdemli UCLA basketbol takımı için çok önemli olan deneyimleri, aniden Bruins’i terk etti.
Devre arası sınırına kadar zekice yarıştıktan sonra, UCLA açıklanamaz bir şekilde tökezledi, sendeledi ve sonunda Strawther’ın bombasıyla sonuçlanan ama aslında bundan çok önce gerçekleşen bir kayıpla çöktü.
Görünüşe göre kontrolde olan bir oyun, ikinci yarıda Bruins’in kendilerini nasıl kurtaracaklarına dair hiçbir fikri olmadığı için en karanlık hendeklere girdi. Pırıl pırıl bir çaba, tuğlalar, kötü savunma ve pişmanlıklarla dolu dumanı tüten bir enkaz haline geldi.
Şut yapamadılar, ikinci yarıda bir noktada üst üste 11 kaçırdılar, 11 dakika 16 saniye şutsuz gittiler. Gonzaga’nın deneyimli pivotu Drew Timme 36 sayı ve 13 ribaundla onları durduramadı.
Topu paylaşmayı bıraktılar, alelacele pozisyonlarda çılgın şutlar attılar. İkinci şanslar için savaşmayı bıraktılar, aynı derecede sert ve aynı derecede deneyimli Zaglara boyun eğdiler.
Belki de yaralar sonunda onları yakaladı.
En iyi savunma oyuncuları bir scooter üzerinde dönüyordu. En iyi uzunları sokak kıyafetleri içinde yedek kulübesinde oturuyordu. Sezon için Jaylen Clark’ı kaybettiklerinde sayıldılar ve bu turnuvanın parçaları için Adem Bona’yı kaybettiklerinde daha da fazla sayıldılar ve tahmin edin ne oldu? Belki de uzmanlar haklıydı.
Ya da belki Jaime Jaquez Jr. ve Tyger Campbell, sahadan 41’de 17 şut çekerken en ağır yükleri omuzlamaktan nihayet yoruldular.
Gonzaga, arka arkaya 11 ülke lideri galibiyeti ve UCLA’nın kararlılığını ciddi şekilde test edecek türden kıdemli bir yetenekle, UCLA’yı söndüren bir güç merkezi olarak korkuluyordu.
Ve tam olarak olan buydu.
Oyun, Amerika’daki en yüksek skoru alan takımın lehine olması gereken çok yüksek bir hızda başladı, ancak UCLA bunu daha iyi yapıyordu, daha öfkeli atak yapıyordu, yumuşak Bailey, Bruins’in ilk 16 sayısından dokuzunu atarken, Gonzaga’nın Timme vay’ını vay canına eşleştiriyordu. Bruins, Mick Cronin takımında nadiren görülen bir özgürlük sergiledi ve koşmaya ve ateş etmeye değer olduğunu kanıtladı.
Bruins ilk yarıyı 46-33 önde ve top kaybı mücadelesinde inanılmaz yedi top çalma ile 9-1 önde tamamladı.
Ancak Gonzaga, ikinci yarıda Timme ve Malachi Smith’in üzerinde mücadele ederek geri döndü, pota altındaki savaşı kazandı ve yarının ortasında 59’da berabere kaldı.
UCLA aniden her şeyi özlüyordu. Gonzaga aniden her şeyi kapıyordu.
Smith, Gonzaga’yı 8:52 kala 61-59 öne geçiren bir floater’a çarptı ve birdenbire baskın bir Bruins kalabalığından gelen “UCLA” çığlıklarının yerini “Let’s Go Zags!”
Gerisi tarih oldu.
Tarihin en kötü türü.
Kendini tekrar eden bir tarih.
