Bu göze çarpan bir önkoldu.
Bu mideye inen bir yumruktu.
Rutin bir yolculukta rutin bir temastı.
Bu, bir sezonun savrulmasının olağanüstü bir simgesiydi.
Lakers'ın Cumartesi gecesi Golden State Warriors ile ulusal televizyonda yayınlanan karşılaşmasının ilk çeyreğinin son dakikalarında, Warriors'tan Trayce Jackson-Davis Anthony Davis'in suratına bir tokat attı.
Göz hızla şişerek kapandı. Lakers'ın umutları bir anda sarsıldı.
Davis göremiyordu, bu yüzden Lakers kazanamadı ve şimdi de, yaslı Crypto.com Arena'da 128-121'lik bir mağlubiyetin ardından baharları hayatta kalamayabilir.
Austin Reaves, “Ne zaman AD'yi kaybederseniz… bu çok zor” dedi. “Ama daha iyi olmanın bir yolunu bulmalıyız.”
Çok geç. Bir yol bulamıyorlar. Daha iyi olamazlar. Davis olmadan kazanamazlar, nokta. Lakers'ın “göz sarsıntısı” olarak adlandırdığı durum nedeniyle çok fazla zaman kaçırması beklenmese de Cumartesi günkü yokluğu, bu sezonun geri kalanı hakkında tüyler ürpertici bir hatırlatma oldu.
Lakers, incecik süperstarına hatalı bir tokat atmanın tüm takımı altüst edebileceği bir ip üzerinde yürüyor.
Ulusal kanaatin aksine bu takımdaki en önemli kişi, sahanın her iki ucundaki en hayati dişli LeBron James değil.
Keyifli bir şekilde arabayı süren, süzülen ve smaç atan Warriors'ın Cumartesi gecesinden sonra da kanıtlayacağı gibi, o kişi Davis.
40 umutsuzca nafile sayı atan James, “Açıkçası AD'yi kaybettiğinizde takımımızın dengesi bozulur” dedi. “Bulmacanın büyük bir bileşenine sahip olduğunuzda, ona sahip olmamak çok zor.”
Cumartesi gecesi Davis'le karşılaştıklarında altı sayı öndeydiler. O olmadan 13 sayı gerideydiler.
Davis'i aldıklarında Warriors'ı boyalı alanda 10 sayı farkla geride bıraktılar. O olmadan boyalı alanda 18 sayı gerideydiler.
Warriors'ın Lakers'ı savunma için yalvaran kükreyen bir kalabalığın ortasında kapattığı çılgın dördüncü çeyrekte, Golden State bir dış şut attı… ve koridorda veya daha yakından 11 şut attı.
Davis'in yerini alan Jaxson Hayes, itici bir güç olabilir. Ama Hayes'in hiç şansı olmadı.
Dördüncü çeyrek başlıyor. Jackson-Davis'in kanca vuruşu. Brandin Podziemski turnikesi. Chris Paul koşucusu. Paul kaybolup giden koşucu. Ara sokaktan geçen Andrew Wiggins'e iki pas. Resmi anladın.
Davis bu karmaşanın çoğunu değiştirirdi, değiştirirdi ya da doğrudan durdururdu. Ligin tartışmasız en iyi savunma varlığı olduğu yenilenmiş bir sezonda, yokluğu yıkıcıydı.
21 sayıyla berbat bir dokuz ve eksi-14 puan alan D'Angelo Russell, “Bunun bununla çok ilgisi var” dedi. “O olmadan oynamaya alışık değiliz… bu bizim için alışılmadık bir şey.”
Lakers geceyi hakemin James'in son dakikalarda attığı üç sayılık basketi kaldırmasından yakınarak sonlandırdı çünkü tekrarlar topuğunun saha dışında olduğunu gösterdi – hayır, bir tekrarın da üçlüğü tamamen sildiğini görmedim.
Ayrıca şut saati arızalarının dört geç gecikmeye neden olmasından da rahatsız oldular, bu da son 1:50'nin oynanmasının 22 dakika sürdüğü ve Lakers'ın son nefeste ivme kazanma şansının sona erdiği anlamına geliyordu. O kadar gerçeküstüydü ki, saygıdeğer genel seslendirme spikeri Lawrence Tanter, şut saatinde kalan süreyi beş saniyelik aralıklarla duyurarak oyunu bitirdi ve bir yandan da insanüstü bir çaba olan aksiyonu duyurdu.
Biraz çılgıncaydı ama her iki takım için de çılgıncaydı; bir tanesinde tüm yıldızlar vardı, diğerinde ise dayanak noktası yoktu ve fark da buydu.
Lakers antrenörü Darvin Ham, “Ana taşlarınızdan birini kaybettiğinizde, rotasyonunuz değişecek, alışık olduğunuz grupları ve kadroları değiştirecek” dedi. “Boyutu ortadan kaldırıyor; çemberde daha küçük bir takımlar, bu yüzden bizim için bir iki metrelik oyuncuyu daha oyun dışı bırakmak zorunda kalıyoruz. Ama bu çok zor.”
Ve eğer dikkatli olmazlarsa işler daha da zorlaşacak.
Lakers'ın başrolünde Anthony Davis (solda) ve LeBron James, Cumartesi günkü Warriors maçı öncesinde jest yapıyor.
(Ashley Landis / Associated Press)
Lakers, Batı Konferansı'nda Warriors'la dokuzuncu ve 10. sıralarda sanal olarak berabere kalıyor; bu da her iki takımın da gerçek play-off'lara kalabilmek için iki ön eleme maçı kazanması gerektiği anlamına geliyor.
Lakers'ın birkaç gün içinde hem Warriors'ı hem de Dallas Mavericks ya da Sacramento Kings'i arka arkaya maçlarda yenebileceğini düşünen var mı? Kimse var mı?
Russell, “Yılın bu zamanında bazı galibiyetler elde etmek için her şeyi yapmamız gerekecek” dedi.
Lakers'ın olumlu tarafı, sezonu olumlu bir gelişmeyle tamamlamaları. Sonraki dokuz maçın sekizinde favori olmaları gerekiyor ve son 14 maçın 11'inde programlarını favori olarak tamamlayacaklar.
Olumsuz tarafı, son dört günde hem Sacramento'ya hem de Golden State'e yenildiler ve eğer play-off koşullarında benzer takımları yenemezlerse… eh, durum potansiyel olarak o kadar vahim ki, Lakers bir slayt bile ekledi sıralamalardaki yerlerini açıklayan yakın tarihli bir film oturumunda.
Daha sonra Ham hepsini korkusuzca bitirmeye çağırdı.
Ham, “Her zaman konuştuğumuz en büyük şey… bir sonraki oyun zihniyetine sahip olmak” dedi. “Adamlarımızın, oynadığımız bu koşullar altında, oyunları kaybetme korkusuyla baskı altında kalmasını istemiyorum.”
Şöyle ekledi: “Onların iyi bir zihinsel alanda olmalarına ve kendi kaderimizi kontrol edebileceğimizi bilmelerine ihtiyacım var. Ağırlaşıyor.”
Anthony Davis'in parıldayan bir oyuncusu var ve işler daha da zorlaştı.
Bu mideye inen bir yumruktu.
Rutin bir yolculukta rutin bir temastı.
Bu, bir sezonun savrulmasının olağanüstü bir simgesiydi.
Lakers'ın Cumartesi gecesi Golden State Warriors ile ulusal televizyonda yayınlanan karşılaşmasının ilk çeyreğinin son dakikalarında, Warriors'tan Trayce Jackson-Davis Anthony Davis'in suratına bir tokat attı.
Göz hızla şişerek kapandı. Lakers'ın umutları bir anda sarsıldı.
Davis göremiyordu, bu yüzden Lakers kazanamadı ve şimdi de, yaslı Crypto.com Arena'da 128-121'lik bir mağlubiyetin ardından baharları hayatta kalamayabilir.
Austin Reaves, “Ne zaman AD'yi kaybederseniz… bu çok zor” dedi. “Ama daha iyi olmanın bir yolunu bulmalıyız.”
Çok geç. Bir yol bulamıyorlar. Daha iyi olamazlar. Davis olmadan kazanamazlar, nokta. Lakers'ın “göz sarsıntısı” olarak adlandırdığı durum nedeniyle çok fazla zaman kaçırması beklenmese de Cumartesi günkü yokluğu, bu sezonun geri kalanı hakkında tüyler ürpertici bir hatırlatma oldu.
Lakers, incecik süperstarına hatalı bir tokat atmanın tüm takımı altüst edebileceği bir ip üzerinde yürüyor.
Ulusal kanaatin aksine bu takımdaki en önemli kişi, sahanın her iki ucundaki en hayati dişli LeBron James değil.
Keyifli bir şekilde arabayı süren, süzülen ve smaç atan Warriors'ın Cumartesi gecesinden sonra da kanıtlayacağı gibi, o kişi Davis.
40 umutsuzca nafile sayı atan James, “Açıkçası AD'yi kaybettiğinizde takımımızın dengesi bozulur” dedi. “Bulmacanın büyük bir bileşenine sahip olduğunuzda, ona sahip olmamak çok zor.”
Cumartesi gecesi Davis'le karşılaştıklarında altı sayı öndeydiler. O olmadan 13 sayı gerideydiler.
Davis'i aldıklarında Warriors'ı boyalı alanda 10 sayı farkla geride bıraktılar. O olmadan boyalı alanda 18 sayı gerideydiler.
Warriors'ın Lakers'ı savunma için yalvaran kükreyen bir kalabalığın ortasında kapattığı çılgın dördüncü çeyrekte, Golden State bir dış şut attı… ve koridorda veya daha yakından 11 şut attı.
Davis'in yerini alan Jaxson Hayes, itici bir güç olabilir. Ama Hayes'in hiç şansı olmadı.
Dördüncü çeyrek başlıyor. Jackson-Davis'in kanca vuruşu. Brandin Podziemski turnikesi. Chris Paul koşucusu. Paul kaybolup giden koşucu. Ara sokaktan geçen Andrew Wiggins'e iki pas. Resmi anladın.
Davis bu karmaşanın çoğunu değiştirirdi, değiştirirdi ya da doğrudan durdururdu. Ligin tartışmasız en iyi savunma varlığı olduğu yenilenmiş bir sezonda, yokluğu yıkıcıydı.
21 sayıyla berbat bir dokuz ve eksi-14 puan alan D'Angelo Russell, “Bunun bununla çok ilgisi var” dedi. “O olmadan oynamaya alışık değiliz… bu bizim için alışılmadık bir şey.”
Lakers geceyi hakemin James'in son dakikalarda attığı üç sayılık basketi kaldırmasından yakınarak sonlandırdı çünkü tekrarlar topuğunun saha dışında olduğunu gösterdi – hayır, bir tekrarın da üçlüğü tamamen sildiğini görmedim.
Ayrıca şut saati arızalarının dört geç gecikmeye neden olmasından da rahatsız oldular, bu da son 1:50'nin oynanmasının 22 dakika sürdüğü ve Lakers'ın son nefeste ivme kazanma şansının sona erdiği anlamına geliyordu. O kadar gerçeküstüydü ki, saygıdeğer genel seslendirme spikeri Lawrence Tanter, şut saatinde kalan süreyi beş saniyelik aralıklarla duyurarak oyunu bitirdi ve bir yandan da insanüstü bir çaba olan aksiyonu duyurdu.
Biraz çılgıncaydı ama her iki takım için de çılgıncaydı; bir tanesinde tüm yıldızlar vardı, diğerinde ise dayanak noktası yoktu ve fark da buydu.
Lakers antrenörü Darvin Ham, “Ana taşlarınızdan birini kaybettiğinizde, rotasyonunuz değişecek, alışık olduğunuz grupları ve kadroları değiştirecek” dedi. “Boyutu ortadan kaldırıyor; çemberde daha küçük bir takımlar, bu yüzden bizim için bir iki metrelik oyuncuyu daha oyun dışı bırakmak zorunda kalıyoruz. Ama bu çok zor.”
Ve eğer dikkatli olmazlarsa işler daha da zorlaşacak.
Lakers'ın başrolünde Anthony Davis (solda) ve LeBron James, Cumartesi günkü Warriors maçı öncesinde jest yapıyor.
(Ashley Landis / Associated Press)
Lakers, Batı Konferansı'nda Warriors'la dokuzuncu ve 10. sıralarda sanal olarak berabere kalıyor; bu da her iki takımın da gerçek play-off'lara kalabilmek için iki ön eleme maçı kazanması gerektiği anlamına geliyor.
Lakers'ın birkaç gün içinde hem Warriors'ı hem de Dallas Mavericks ya da Sacramento Kings'i arka arkaya maçlarda yenebileceğini düşünen var mı? Kimse var mı?
Russell, “Yılın bu zamanında bazı galibiyetler elde etmek için her şeyi yapmamız gerekecek” dedi.
Lakers'ın olumlu tarafı, sezonu olumlu bir gelişmeyle tamamlamaları. Sonraki dokuz maçın sekizinde favori olmaları gerekiyor ve son 14 maçın 11'inde programlarını favori olarak tamamlayacaklar.
Olumsuz tarafı, son dört günde hem Sacramento'ya hem de Golden State'e yenildiler ve eğer play-off koşullarında benzer takımları yenemezlerse… eh, durum potansiyel olarak o kadar vahim ki, Lakers bir slayt bile ekledi sıralamalardaki yerlerini açıklayan yakın tarihli bir film oturumunda.
Daha sonra Ham hepsini korkusuzca bitirmeye çağırdı.
Ham, “Her zaman konuştuğumuz en büyük şey… bir sonraki oyun zihniyetine sahip olmak” dedi. “Adamlarımızın, oynadığımız bu koşullar altında, oyunları kaybetme korkusuyla baskı altında kalmasını istemiyorum.”
Şöyle ekledi: “Onların iyi bir zihinsel alanda olmalarına ve kendi kaderimizi kontrol edebileceğimizi bilmelerine ihtiyacım var. Ağırlaşıyor.”
Anthony Davis'in parıldayan bir oyuncusu var ve işler daha da zorlaştı.