Hoşgeldiniz – Boom! – Dodger Stadyumu – Bam! – için – Vay be! – ev açıcı.
Çok hızlı saldırdılar. O kadar öfkeli bir şekilde sallandılar ki. Taraftarlar nefes almakta güçlük çekti. St. Louis Cardinal'leri zar zor düşünebiliyordu.
Dodgers, Perşembe öğleden sonra 2024 sezonu için Chavez Geçidi'ni açtığında, ön sundurma, vuruş sıralamasında ilk üç sırayı işgal eden üç eski MVP'den oluşan ışıltılı yeni merkez parçalarıyla süslendi.
Mookie Betts, Shohei Ohtani, Freddie Freeman.
Dehşet, kıyamet, yıkım.
Korkutucu, aşırı güçlü, durdurulamaz olmaları gerekiyordu ve tahmin edin ne oldu?
Onlar. Derhal. Bekleyemedim. Çılgın gerçek.
Gösterişli, havalı bir oyun öncesi töreniyle başlayan güneşli bir öğle sonrasında, kasabanın en ateşli yeni üçlüsü dikkat çekici bir şekilde gösteriyi çaldı. İki kez derine indiler, dört kez yürüdüler, beş kez vurdular, altı gol attılar ve çok da yakın olmayan bir 7-1'lik galibiyetle Kardinalleri dize getirirken, kapalı gişe oynayan kalabalığı ayağa kaldırdılar.
Yönetici Dave Roberts, “Aklıma gelen ilk kelime 'korkutucu' olur” dedi.
Merriam Webster'ın göz korkutma tanımı şu şekildedir: “Bunalmaya veya korkutmaya eğilimli olmak.”
Evet, bu onu fazlasıyla kapsıyor.
Önde gelen Betts, bir sayı, iki yürüyüş ve üç koşuyla çok etkileyiciydi.
Betts, “Görünüşe göre orada sadece işimizi yapıyor, eğleniyor ve oyun oynuyoruz” dedi.
İkinci vuruş yapan Ohtani, bir tek, bir çift ve bir sayı atarak göz korkutuyordu.
Mütevazılığın MVP'si Ohtani, Japonca olarak “Bence vuruşlarda nispeten iyi vuruşlar yaptık” dedi.
Üçüncü vuruş yapan Freeman, bir homer, bir tek, bir yürüyüş, iki koşu ve üç RBI ile hem ezici hem de korkutucuydu.
Freeman, “Herkes heyecanlı, herkesin Dünya Serisi hayalleri var” dedi.
Eh, herkes tamamen heyecanlı değildi.
Zavallı Ohtani çok üzgün bir şekilde, “Sayı atamayan tek kişi bendim” dedi.
Dodgers'ın yıldızı Shohei Ohtani, Perşembe günü St. Louis Cardinals galibiyeti sırasında yedek kulübesinde ilk ana antrenör Clayton McCullough ile konuşuyor.
(Robert Gauthier / Haberler)
Üçlü, ilk vuruşta iki koşuyla atak yaptı, üçüncüde üç koşu ekledi ve Tyler Glasnow'un Dodgers'daki ilk maçında harika bir atış yapmasıyla oyun hızla sona erdi.
Glasnow, “Harikaydı” dedi. “Böyle bir kadronun arkasında başlangıç atıcısı olmak harika.”
Tüm kadrodan bahsediyordu ve aslında Max Muncy iki RBI ekledi, James Outman bir sayı attı ve Will Smith ilk vuruşu bir vuruşla canlı tuttu.
Bütün bunlar Freeman'ın bir şeyi açıklığa kavuşturmasına yol açtı: İnsanların Diğer Altı'dan bahsetmeden Büyük Üç hakkında konuşmasını istemiyor.
“Bu sadece siparişin en iyisi değil. Bu kadroda dokuz kişi var,” dedi Freeman. “Bundan sonra her soruda bunu saptıracağım. Bu kadroda dokuz kişi var. Bugün iyi iş çıkardık.”
Tamam takım oyuncusu, anladım ama burası bir süperstar kasabası ve üç süperstar tüm yazı odak noktası olarak geçirecek, bu da Perşembe gününü hem bir aydınlanma hem de bir rahatlama haline getirdi.
Belki o kadar iyilerdir?
Roberts, “Evet, yeni başlayanlar için üç kez gezinmek zor” dedi.
Perşembe günü Cardinals'ın ilk beş oyuncusunun, bu baharın başlarında Dodgers'ı şampiyonluk almaya çalışırken kazıklayan Miles Mikolas olması ne kadar ilginçti.
Mikolas geçenlerde gazetecilere, “Biz tam olarak maaş bordrosu düşük bir takım değiliz ama Dodgers'ı çek defterinde beyzbol oynuyoruz” dedi. “Ortabatılı çiftçiler arasında olabileceğimiz en çalışkan grup olacağız. … Bunu Dodgers'a bağlamak harika olurdu.”
En azından bu gün, “çek defteri beyzbolu” işe yaradı; toplam sözleşme toplamı yaklaşık 1,2 milyar dolar olan üçlü, beşinci atışta “çiftçiyi” nakavt etti.
Bu arada Mikolas, maaş bordrosunda ilk 10'da yer alacak bir takımdan bu yıl 16 milyon dolar kazanacak, yani çek defteri olan tek takım Dodgers değil.
Sonuç olarak, Roberts'ın dediği gibi, “maç maçı izlemek için harika bir gündü” ve başından beri gerçekten muhteşemdi.
Bu film yıldızı takımına mükemmel bir şekilde yakışan maç öncesi töreni, doğrudan Hollywood'un havasındaydı.
Sanki Dodgers şimdiye kadar anlatılan en harika hikaye olacakmış gibi görünen gırtlaktan gelen bir video fragmanı vardı. Oyuncular daha sonra orta sahadan sahaya doğru uzanan mavi halıda yürürken tanıtıldı, bu da bazılarının uzun yürüyüşten şikayet etmesine yol açtı, ama hadi beyler.
Bu tanıtımlar aktör ve Dodger hayranı Bryan Cranston tarafından dramatik bir şekilde duyuruldu. Milli marş Josh Groban tarafından duygusal bir balada dönüştürüldü.
Ardından, taraftarların bu yıl ilk kez zilyon kez “Haydi Dodgers” sloganı atmasıyla ekip, kutlamaları mükemmel bir olay örgüsüyle tamamladı.
İlk atışı yapma şerefi için, franchise tarihindeki en büyük hatalardan birini kutlamayı seçtiler.
Tümseği alan kişi, 48 homers ve 121 RBI'ye sahip olduğu devasa 2004 sezonunun ardından Dodgers tarafından bir kenara atılan, yakın zamanda seçilen Hall of Fame üyesi Adrián Beltré'ydi. O zamanlar henüz 25 yaşındaydı. Arcadia'da yeni bir ev satın almıştı. Ayrılmak istemedi.
Ancak Frank McCourt'un sahibi olduğu takım onun serbest oyuncu olarak kalmasına izin verdi ve o da Seattle, Boston ve Texas'ta 14 sezon daha oynadı ve sonunda 477 home run ve 1.707 RBI ile emekli oldu.
Beltré bana o zamanlar “Sonuç olarak Dodgers benimle sözleşme imzalamak istemedi” dedi. “Eğer benimle konuşup planlarını anlatsalardı, orada kalmak için daha az paraya imza atardım. Bunu onlardan duymaya ihtiyacım vardı. Bunu çözebilirdik. Ama benimle hiç konuşmadılar bile.”
Böylece perşembe günü o zamandan bu yana ilk kez bir Dodgers forması giydi; görseller harikaydı, tezahüratlar güzeldi ve canlandırıcı derecede beklenmedikti.
Gelecek yıl Mike Piazza mı?
Çok hızlı saldırdılar. O kadar öfkeli bir şekilde sallandılar ki. Taraftarlar nefes almakta güçlük çekti. St. Louis Cardinal'leri zar zor düşünebiliyordu.
Dodgers, Perşembe öğleden sonra 2024 sezonu için Chavez Geçidi'ni açtığında, ön sundurma, vuruş sıralamasında ilk üç sırayı işgal eden üç eski MVP'den oluşan ışıltılı yeni merkez parçalarıyla süslendi.
Mookie Betts, Shohei Ohtani, Freddie Freeman.
Dehşet, kıyamet, yıkım.
Korkutucu, aşırı güçlü, durdurulamaz olmaları gerekiyordu ve tahmin edin ne oldu?
Onlar. Derhal. Bekleyemedim. Çılgın gerçek.
Gösterişli, havalı bir oyun öncesi töreniyle başlayan güneşli bir öğle sonrasında, kasabanın en ateşli yeni üçlüsü dikkat çekici bir şekilde gösteriyi çaldı. İki kez derine indiler, dört kez yürüdüler, beş kez vurdular, altı gol attılar ve çok da yakın olmayan bir 7-1'lik galibiyetle Kardinalleri dize getirirken, kapalı gişe oynayan kalabalığı ayağa kaldırdılar.
Yönetici Dave Roberts, “Aklıma gelen ilk kelime 'korkutucu' olur” dedi.
Merriam Webster'ın göz korkutma tanımı şu şekildedir: “Bunalmaya veya korkutmaya eğilimli olmak.”
Evet, bu onu fazlasıyla kapsıyor.
Önde gelen Betts, bir sayı, iki yürüyüş ve üç koşuyla çok etkileyiciydi.
Betts, “Görünüşe göre orada sadece işimizi yapıyor, eğleniyor ve oyun oynuyoruz” dedi.
İkinci vuruş yapan Ohtani, bir tek, bir çift ve bir sayı atarak göz korkutuyordu.
Mütevazılığın MVP'si Ohtani, Japonca olarak “Bence vuruşlarda nispeten iyi vuruşlar yaptık” dedi.
Üçüncü vuruş yapan Freeman, bir homer, bir tek, bir yürüyüş, iki koşu ve üç RBI ile hem ezici hem de korkutucuydu.
Freeman, “Herkes heyecanlı, herkesin Dünya Serisi hayalleri var” dedi.
Eh, herkes tamamen heyecanlı değildi.
Zavallı Ohtani çok üzgün bir şekilde, “Sayı atamayan tek kişi bendim” dedi.
Dodgers'ın yıldızı Shohei Ohtani, Perşembe günü St. Louis Cardinals galibiyeti sırasında yedek kulübesinde ilk ana antrenör Clayton McCullough ile konuşuyor.
(Robert Gauthier / Haberler)
Üçlü, ilk vuruşta iki koşuyla atak yaptı, üçüncüde üç koşu ekledi ve Tyler Glasnow'un Dodgers'daki ilk maçında harika bir atış yapmasıyla oyun hızla sona erdi.
Glasnow, “Harikaydı” dedi. “Böyle bir kadronun arkasında başlangıç atıcısı olmak harika.”
Tüm kadrodan bahsediyordu ve aslında Max Muncy iki RBI ekledi, James Outman bir sayı attı ve Will Smith ilk vuruşu bir vuruşla canlı tuttu.
Bütün bunlar Freeman'ın bir şeyi açıklığa kavuşturmasına yol açtı: İnsanların Diğer Altı'dan bahsetmeden Büyük Üç hakkında konuşmasını istemiyor.
“Bu sadece siparişin en iyisi değil. Bu kadroda dokuz kişi var,” dedi Freeman. “Bundan sonra her soruda bunu saptıracağım. Bu kadroda dokuz kişi var. Bugün iyi iş çıkardık.”
Tamam takım oyuncusu, anladım ama burası bir süperstar kasabası ve üç süperstar tüm yazı odak noktası olarak geçirecek, bu da Perşembe gününü hem bir aydınlanma hem de bir rahatlama haline getirdi.
Belki o kadar iyilerdir?
Roberts, “Evet, yeni başlayanlar için üç kez gezinmek zor” dedi.
Perşembe günü Cardinals'ın ilk beş oyuncusunun, bu baharın başlarında Dodgers'ı şampiyonluk almaya çalışırken kazıklayan Miles Mikolas olması ne kadar ilginçti.
Mikolas geçenlerde gazetecilere, “Biz tam olarak maaş bordrosu düşük bir takım değiliz ama Dodgers'ı çek defterinde beyzbol oynuyoruz” dedi. “Ortabatılı çiftçiler arasında olabileceğimiz en çalışkan grup olacağız. … Bunu Dodgers'a bağlamak harika olurdu.”
En azından bu gün, “çek defteri beyzbolu” işe yaradı; toplam sözleşme toplamı yaklaşık 1,2 milyar dolar olan üçlü, beşinci atışta “çiftçiyi” nakavt etti.
Bu arada Mikolas, maaş bordrosunda ilk 10'da yer alacak bir takımdan bu yıl 16 milyon dolar kazanacak, yani çek defteri olan tek takım Dodgers değil.
Sonuç olarak, Roberts'ın dediği gibi, “maç maçı izlemek için harika bir gündü” ve başından beri gerçekten muhteşemdi.
Bu film yıldızı takımına mükemmel bir şekilde yakışan maç öncesi töreni, doğrudan Hollywood'un havasındaydı.
Sanki Dodgers şimdiye kadar anlatılan en harika hikaye olacakmış gibi görünen gırtlaktan gelen bir video fragmanı vardı. Oyuncular daha sonra orta sahadan sahaya doğru uzanan mavi halıda yürürken tanıtıldı, bu da bazılarının uzun yürüyüşten şikayet etmesine yol açtı, ama hadi beyler.
Bu tanıtımlar aktör ve Dodger hayranı Bryan Cranston tarafından dramatik bir şekilde duyuruldu. Milli marş Josh Groban tarafından duygusal bir balada dönüştürüldü.
Ardından, taraftarların bu yıl ilk kez zilyon kez “Haydi Dodgers” sloganı atmasıyla ekip, kutlamaları mükemmel bir olay örgüsüyle tamamladı.
İlk atışı yapma şerefi için, franchise tarihindeki en büyük hatalardan birini kutlamayı seçtiler.
Tümseği alan kişi, 48 homers ve 121 RBI'ye sahip olduğu devasa 2004 sezonunun ardından Dodgers tarafından bir kenara atılan, yakın zamanda seçilen Hall of Fame üyesi Adrián Beltré'ydi. O zamanlar henüz 25 yaşındaydı. Arcadia'da yeni bir ev satın almıştı. Ayrılmak istemedi.
Ancak Frank McCourt'un sahibi olduğu takım onun serbest oyuncu olarak kalmasına izin verdi ve o da Seattle, Boston ve Texas'ta 14 sezon daha oynadı ve sonunda 477 home run ve 1.707 RBI ile emekli oldu.
Beltré bana o zamanlar “Sonuç olarak Dodgers benimle sözleşme imzalamak istemedi” dedi. “Eğer benimle konuşup planlarını anlatsalardı, orada kalmak için daha az paraya imza atardım. Bunu onlardan duymaya ihtiyacım vardı. Bunu çözebilirdik. Ama benimle hiç konuşmadılar bile.”
Böylece perşembe günü o zamandan bu yana ilk kez bir Dodgers forması giydi; görseller harikaydı, tezahüratlar güzeldi ve canlandırıcı derecede beklenmedikti.
Gelecek yıl Mike Piazza mı?